andrebogaert.be

1.d.5 Sedentaire levenswijzen

Volledig sedentaire gemeenschappen zoals Catal Hüyük kwamen in de periode tussen 10.000 en 6.000 v.C. tot bloei in gebieden waar voldoende regen viel om gewassen te kunnen verbouwen. In de Levant (o.a. Syrië, Israël, Jordanië en Libanon) ontstonden al eerder sedentaire gemeenschappen. Een sedentair bestaan leidt meestal tot bevolkingsgroei (als gevolg van grotere vruchtbaarheid of van een geringere kindersterfte) en tot veranderingen in de verhoudingen tussen de mensen onderling. Mensen die zich voortdurend moeten verplaatsen delen hun bestaansmiddelen met elkaar en maken geen ruzie over grondgebied. Wanneer ze zich eenmaal ergens vestigen, vliegen ze elkaar in de haren over grondgebied en bes+taansmiddelen en ontstaat er behoefte aan een nieuwe maatschappelijke structuur, die het mogelijk maakt in conflictsituaties te bemiddelen. De gemeenschap komt bijeen om erover te praten, er ontstaat een openbaar leven, het gewoonterecht maakt plaats voor wetgeving en de eenvoudige gemeenschap ontwikkelt zich tot een complexe maatschappij.

1.d.4 Rotsschilderingen

Het is de homo sapiens sapiens van het paleolithicum, die de grotten beschilderde waar de laatste eeuw zoveel om te doen is geweest: grotten vooral in Noord-Spanje (o.m. Altamira) en Midden- en Zuid-Frankrijk (o.m. Lascaux in de Dordogne en de in 1994 ontdekte grot Chauvet-Pont d’Arc). Men schatte de ouderdom van die kunst op 10