Religie als middel om te overleven
Is religie ons meegegeven in de evolutie van onze hersenen? Neurologen zijn daarnaar op zoek, en blijkbaar met groeiend sukses. Het artikel van Ian Sample uit “The Guardian” stelt het probleem en geeft een zicht op de stand van zaken. In zijn artikel spreekt hij over het feit dat sommige mensen in hun Godsgeloof worden gesterkt door een tragedie als de tsunami, iets wat mij onbegrijpelijk lijkt. En ook over de ontvankelijkheid voor religie van mensen, die lijden aan epilepsie. Dat deed me denken aan het boek van Karen Armstrong, dat ik onlangs las: “De wenteltrap. Mijn weg uit de duisternis” (De Bezige Bij, Amsterdam, 2003). Daarin beschrijft ze precies hoe ze tot de bevinding is gekomen dat haar hang naar religie, die haar trouwens een aantal jaren in het klooster bracht, in verband stond met haar aanvallen van epilepsie. En nog een boek, dat mensen kan boeien die met die thematiek bezig zijn: Andrew Newberg (vermeld in het artikel), Eugene D’Aquili en Vince Rause: “Waarom God niet verdwijnt” De neurologie van mystieke en religieuze ervaringen”, Het Spectrum, Utrecht, 2002. Aanbevolen lectuur!