andrebogaert.be

Een tijdje geleden kwam René Girard in deze weblog ter sprake. Eén van zijn belangrijkste inzichten is het mimetisme van de mens. Het feit dat hij anderen nabootst in zijn streven, in zijn verlangens, in zijn driften. Dat komt ook ter sprake in dit artikel over een book van Daniel Nettle, een evolutie-psycholoog, over geluk.
Geluk, zegt Nettle, zit niet in onze genen, helaas. De evolutie wil enkel dat we leven en ons voortplanten. Dus zit het geluk blijkbaar elders.

h3. C.IV. Het protestants-evangelisch paradigma van de Reformatie

h5. C.IV. 4 De vrouw in de reformatie

4 b Wie is schuldig aan de heksenwaanzin?

{Dit hoofdstuk hoort natuurlijk niet enkel thuis in het protestantse paradigma, maar evengoed of nog meer in het rooms-katholieke. Maar omdat het fenomeen zich voornamelijk heeft voorgedaan in de tijd tussen de reformatie en de Verlichting, dus tussen de 16e en 18e eeuw, wordt het hier beschreven en beoordeeld. A.B.}

De heksenvervolging heeft vooral gewoed in Frankrijk, Noord-Italië, delen van Duitsland, de Lage Landen en Schotland. Waar komt die waanzin, die vooral vrouwen trof, vandaan? Het christendom heeft weliswaar altijd iets tegen tovenaressen gehad, en velen zullen in de loop van de geschiedenis de dood vinden dank zij Ex. 22,17:

Met zijn kritiek op de gedraging van het Amerikaanse leger in Guantanamo en Irak heeft Amnesty International blijkbaar een gevoelige snaar geraakt. Het ligt nu onder zwaar vuur van de Neoconservatieven in de VS. Wie zei ook weer dat ‘links’ en ‘rechts’ geen betekenis meer hebben in de huidige politieke constellatie?

h3. C.IV Het protestants-evangelisch paradigma van de Reformatie

h5. C.IV.4 De vrouw in de reformatie

4.a De onzekere plaats van de vrouw in de reformatie

De beslissing van de Anglicaanse kerk om vrouwen priester te wijden heeft in 1994 geleid tot grote discussies binnen die kerk. Ook binnen de katholieke kerk trouwens: Johannes Paulus II heeft eens voor altijd die wijding van vrouwen uitgesloten, wat natuurlijk ook hier en daar op luid protest is onthaald. Hoe stond de reformatie tegenover de vrouw?

Na de godsdienstvrede van Augsburg in 1555 was de eigenlijke reformatietijd voorbij en begon het tijdperk van de orthodoxie ook voor het protestantisme. De reformatie én contrareformatie zijn op hun grenzen gestoten en beginnen een tijdperk van behoudsgezindheid. Dat blijkt vooral in de vraag naar de plaats van de vrouw in de kerk en maatschappij.

Het is duidelijk dat er met de terugkeer naar het evangelie van Luther ook voor de vrouwen belangrijke veranderingen op til waren. De voorkeur van de middeleeuwen voor ongehuwd zijn wordt vervangen door een herwaardering van het huwelijk en een andere kijk op de seksualiteit. Het priesterhuwelijk geeft aan de vrouw van die

Een voorbeeld van een studie over een fenomeen, dat men blijkbaar moeilijk een plaats kan geven in de evolutie: het orgasme van de vrouw. Dient dat orgasme de doelstelling van de evolutie, nl. de reproductie, en is het dus wat de biologen noemen een adaptatie? Of is het een gelukkig bijproduct, een soort compensatie aan de vrouw voor het noodzakelijke orgasme van de man? De discussie is volop aan de gang, met elementen, die er nog maar eens op wijzen dat evolutionisme zoveel meer interessante perspectieven biedt dan creationisme!

Het laatste woord over de onlangs overleden Edward Teller, één der laatste atoomfysici van het eerste uur, is blijkbaar nog niet gezegd. Was hij een vijand van de mensheid, zoals een wetenschapper hem betitelde, of een genie, blijkbaar door Reagan bewonderd, of is hij de echte Dr. Strangelove (van de film van Stanley Kubrick)?
Blijkbaar is de echte Teller, de man die zich verzette tegen elk wapenakkoord met de Russen en de drijvende kracht was achter het nucleair programma van de VS, moeilijk te vinden. Meer erover in de bespreking van een boek over hem.

Wie mijn vorige

We zijn nog lang niet uit de discussie tussen wetenschap en geloof. Volgens Dylan Evans, een professor van de universiteit in Bristol is het de schuld van wetenschappers zoals Richard Dawkins, die met hun oud, negentiendeeuws atheïsme de religie te lijf gaan. Daarin wordt hij bijgetreden door een wetenschapsfilosoof uit de VS, Michael Ruse, die beweert dat het creationisme in Amerika veel minder aanhangers zou tellen indien de wetenschappers niet zouden proberen met de religie in de clinch te gaan.
Salmon Rushdie is het daar niet mee eens: volgens hem is het de schuld van de religie, die de wetenschap gelijk stelt met amoraliteit en de bevindingen ervan niet aanvaardt…

H3. C.IV Het protestants-evangelisch paradigma van de Reformatie

H5. C.IV.3 De derde weg: het Anglicanisme (slot)

De verbinding van twee paradigma

Met dit artikel geeft de Duits-Iraanse schrijver Navid Kermani een verrassende kijk op ons Europa, op de nee-overwinningen in Frankrijk en Nederland, en op de nakende regeringswissel in Duitsland.
Daarnaast het maandelijks editoriaal van “Le Monde Diplomatique” door Ignacio Ramonet, die in het ‘neen’ van Frankrijk integendeel een reden ziet tot hoop, want het is niet gericht tegen Europa, wel tegen de poging van de beleidsmensen om Europa een eenzijdig economisch model op te dringen.

h3. C.IV Het protestants-evangelisch paradigma van de Reformatie

h5. C.IV.3 De derde weg: het Anglicanisme (vervolg)

De drie opties: Rome

h3. C.IV Het protestants-evangelisch paradigma van de Reformatie

h5. C.IV.3 De derde weg: het Anglicanisme.

Sedert de tijd van paus Gregorius de Grote had de kerk in Engeland