andrebogaert.be

Voor mensen, die met het vraagstuk van ontwikkeling, o.m. bestrijding van de armoede, bezig zijn, lijkt dit artikel een interessante bijdrage tot het debat.

Dit lange artikel van Jerry Coyne, professor aan de Universiteit van Chicago, schetst de geschiedenis, in de VS, van de opkomst van de theorie van de ‘Intelligent Design” (Gods masterplan) als pseudo-wetenschappelijke uitleg voor de evolutie ter vervanging van het (als atheïsme gebrandmerkte) neo-darwinisme. Dit naar aanleiding van het verschijnen van het boek “Of pandas and people”, dat studenten wil aantonen dat ID best een alternatief kan zijn voor het Darwinisme. Dit boek verschijnt exact tachtig jaar nadat in de VS de strijd van de creationisten tegen de ongelovige darwinisten losbarstte.
De creationisten beweren dat visie van Darwin, dat de evolutie slechts een theorie is en geen feit. Coyne begint met dat overtuigend te weerleggen. Daarna heeft hij het over de laatste telg van het creationisme, Intelligent Design, en over het boek dat die wil promoten: “Of pandas and people”. Een gevaarlijk boek, want het geeft de indruk door ‘wetenschappers’ te zijn geschreven en over ‘wetenschap’ te gaan. Terwijl het vol staat met beweringen, die door de wetenschap van vandaag gemakkelijk te weerleggen zijn. Eén voorbeeld maar: de ouderdom van de aarde (waarover tussen haakjes onder creationisten grote onenigheid bestaat). Dit gegeven, zo belangrijk voor de evolutie, wordt door de auteurs van het boek handig omzeild.
Dit artikel maakt duidelijk dat al wie denkt door de idee van ID in onze moderne wereld de godsdienst en moraal te redden, het totaal verkeerd voor heeft. De evolutietheorie gaat over het ontstaan van het leven en is iets anders dan een theorie over de betekenis van het leven, de betekenis van moraal en godsdienst.
In Europa is het creationisme een zaak van enkele zonderlingen, gelukkig maar. Dan ontslaat ons echter niet van de plicht na te denken over religie en moraal, hun evolutionaire oorsprong en betekenis. Voor onze toekomst en die van onze kinderen is het dringende noodzaak.

Onder de titel: “Het verraad van de klerken” een interessant artikel over de Franse schrijver Michel Foucault en zijn journalistiek werk in Iran ten tijde van de revolutie onder Khomeini. Het is blijkbaar voor veel mensen niet makkelijk een ondogmatisch en onpolemisch iemand als Foucault te begrijpen.

Bespreking van een boek, waarin katholieke theologen hun houding trachten te bepalen tegenover het wetenschappelijk gebruik van genetische technologie. Het boek, dat een compilatie is van recent verschenen artikels, lijkt me een interessant overzicht te zijn van katholieke ethische standpunten, die de wetenschap au sérieux nemen.

Toch wel wat verrassende resultaten van de ramp in Tjernobyl: een grotere biodiversiteit en een gezond milieu, tenminste voor bepaalde diersoorten en planten. Voor de mens zal het nog wel eventjes duren, voor hij weer in de nabijheid kan wonen.

Een tijdje geleden heeft president Bush zelf geopperd dat naast de evolutieleer ook de leer over de ‘intelligent design’ zou worden gedoceerd in de scholen. Dat is in het verkeerde keelgat geschoten bij heel wat wetenschappers. Terecht. Want de wetenschap vervangen door of gelijkstellen met dubieuze theorieën, die onbewijsbaar zijn, is een zonde tegen de geest. Dat beweert ook de heer Robert McHenry, die als wetenschapper zijn sporen heeft verdiend. Tenslotte is Bush toch maar een gewone man, de eerste onder gelijken. Wees gerust, hij zal de trein van de wetenschap niet tot staan kunnen brengen…

Eergisteren ‘vierden’ we de zestigste verjaardag van de bom op Hiroshima, morgen is die op Nagasaki aan de beurt. Enkele interessante reflexies van iemand die na de bom is geboren maar erdoor geintrigeerd geraakte.

In deze voor Israël en Palestina nog steeds barre tijden, nu tegen de ontruiming van Gaza door de extremistische Joodse kolonisten zwaar wordt geprotesteerd en betoogd, doet het deugd de strijd mee te maken van een enkeling, de joodse musicus Daniel Barenboim, tegen het conflict in het Midden Oosten. Dat het niet altijd van een leien dakje loopt zelfs door muziek de tegenstellingen te overwinnen, bewijst het relaas van Antwerps stadsdichter Ramsey Nasr, die de repetities van het joods-arabisch orkest van Barenboim in Sevilla mocht bijwonen.

Het artikel van Olivier Roy, onderzoeker aan het Centre Nationale de la recherche scientifique van Parijs, gaat over de aard en oorsprong van diegenen die de aanslagen in Londen hebben begaan. Die aanslagen zijn volgens hem geen uitingen van de “clash of civilisations” maar van een bepaald soort fundamentalisme van “wedergeboren” jonge Europese moslims van de tweede en derde generatie. Een analyse, die me deed denken aan het artikel van Zafer Senocak, waar ik op 27 juli j.l. naar verwees. Het artikel is via het Duits uit het Frans vertaald.

Terecht vraagt zich de kultuurwetenschapper Thomas Macho af waar de angst voor en het protest tegen de atoomwapens is gebleven. Er liggen toch nog zowat 20000 atoomwapens te wachten op het ultieme moment. Voor al wie zoals ikzelf sterk betrokken was bij het protest tegen de installatie van raketten in ons land een goeie vraag. Een antwoord blijkt er niet te zijn.

De democratisering van Duitsland na wereldoorlog II werd met militair geweld opgelegd. Sommigen zien dat als voorbeeld voor de gewenste democratisering van Irak. De Duitse historicus Heinrich August Winkler toont aan dat men uit de geschiedenis ook verkeerde lessen kan trekken.

Wat er met IJsland is gebeurd sinds de Vikings het hebben bezet, kan ook de hele wereld overkomen…