Het klinkt misschien een beetje hard, maar het is nu eenmaal de werkelijkheid: van onze utopieën over de strijd tegen de armoede in de wereld is nog geen enkele arme rijk geworden. Wij zijn er enkel beter van geworden: we zijn er immers van overtuigd dat “er iets aan wordt gedaan” en leiden rustig ons rijk leventje verder. Wat is er aan de hand? De arme mensen in het Zuiden leven niet van onze utopieën, maar van de bescheiden initiatieven, die hier en daar een gevecht winnen tegen ziektes en armoede. En zolang ze daar in het Zuiden niet zelf orde op zaken stellen, en hun politieke en sociale systemen niet een grondige opkuisbeurt geven zal het cijfer van hen, die onder de armoedegrens leven, niet naar beneden gaan. Dat beweert althans een zekere William Easterly, professor economie aan de Universiteit van New York.