Umberto Eco en geloven in God
De nood aan één of andere vorm van religie is blijkbaar zelfs bij ‘verlichte’ mensen nog altijd zeer groot. Ze moeten in het reine komen met het vooruitzicht van hun eigen dood. Umberto Eco, zelf katholiek opgevoed maar vervreemd van zijn geloof, betreurt dat de meest kinderachtige en dwaze overtuigingen en geloven (met als recentste de fantasieën van Dan Brown in zijn Da Vinci code) de plaats hebben ingeruimd van het christelijk geloof.
december 4th, 2005 at 22:48
Ik heb je (dacht ik) ooit het boek van Ulrich Libbrecht ‘Is God dood?’ aanbevolen.
Bij deze herhaal ik die aanbeveling.
december 7th, 2005 at 11:18
Na het lezen van het artikel van Eco heb ik een onvoldaan gevoel. Het klopt wel allemaal, maar van uitgerekend Umberto Eco verwacht ik iets meer dan een nostalgische refleks en het versieren van een kerstboom.
Dan heeft U. Libbrecht veel meer te bieden!
december 7th, 2005 at 12:08
Inderdaad, Marcel: het is, geloof ik, het dilemma waarmee vandaag de dag veel moderne mensen worden geconfronteerd. Enerzijds hebben ze het geloof, waarin ze werden opgevoed, al dan niet terecht verworpen. Anderzijds ervaren ze de leegte en oppervlakkigheid van de huidige tijd (met zijn commercialisering van alles). En er lijkt niets in de plaats te komen, dat het leven een uiteindelijke zin geeft. Ik zal tijd moeten maken om het boek van Libbrecht te lezen…