andrebogaert.be

Het leven van een professor in Berlijn: een stuk Europese geschiedenis van de twintigste eeuw in de spiegel van de Duits-Russische relaties! Boeiend en een stuk tragisch terzelfdertijd.

Inleiding:

De Hellenen (of Grieken, zo genoemd door de Romeinen, omdat de Graeci, een Helleense stam, woonde aan de kust, die naar Italië was gekeerd) worden geacht met hun denken, hun kunst, hun staatsmanschap), aan de bron van onze eigen beschaving te staan.

Toch zijn ze allesbehalve (dat weten we nu onderhand wel) de oudste beschaving ter wereld. Lang vóór hen waren Mesopotamië en Egypte toneel van oude beschavingen, die een niet geringe invloed hebben uitgeoefend op de latere Helleense beschaving: Sumerië en Egypte als beschavingen, waarvan de oorsprong niet meer te achterhalen is. En vanaf ongeveer 3000 v.C. de migraties van semitische volkeren in Mesopotamië en het hele Midden-Oosten. Pas duizend jaar later duiken de Indo-Europeanen op: de Hettieten, Perzen en

De nieuwste ster aan het Europese firmament, Angela Merkel, was laatst bij Bush. Ze had zich voorgenomen wel heel stoere taal te gebruiken tegenover haar gastheer over Guantanamo: die gevangenis moet dicht! Resultaat: als we de pers mogen geloven is niet Bush, maar Angela zelf bezweken voor de charmes van de andere. En Guantanamo: dat blijft uiteraard wat het is. Nu komt Putin de eer toe Angela te ontvangen. Ook weer hier stoere taal in verband met Tsjetjenië. Zullen we nogmaals op onze honger blijven zitten? Wellicht wel, want wat voor een rare vogel is die Putin wel? Zal hij er ook in slagen Angela voor zich te winnen? Dat is niet onmogelijk. Je kan de typering van de Russische schrijver Erofeev ook in het Engels lezen.

Besluit:

Egypte is één der vroegste ontwikkelingsvormen van de beschaving, met een grote stabiliteit (1200 jaar, als we enkel de bloeitijd rekenen). De architectuur in natuursteen, bij de bouw van de piramiden, grafmonumenten en tempels is een Egyptische

Dit artikel is ‘gefundenes Fressen’ voor de boerenbond: een diatribe tegen de boeren (of moet ik zeggen: de agrobusiness?), die het in Europa voor het zeggen hebben, en ons, dwz de grote meerderheid, in de tang houden. Zodat we inderdaad blijven gedogen dat het overgrote deel van de Europese koek naar de boeren gaat. Graag had ik van mensen die het kunnen weten een reactie gehad op deze uitval van een zoöloog en ecoloog uit de technische universiteit van München.

Het jaar 2006 is natuurlijk op de eerste plaats het jaar van Mozart. Maar toevallig is het ook het jaar van de Neanderthaler: 150 jaar geleden werd die per toeval ontdekt, in het dal van de Neander in Duitsland. Het was niet de eerste vondst, maar wel de vondst die deze mensensoort op het bord van de geschiedenis plaatste. De geschiedenis van onze voorouders, niet de directe wellicht maar wel vrij dicht verwant met ons. Hoever het staat met de kennis van deze ‘neef’ van de homo sapiens, lees je in dit artikel

Einde van de onafhankelijkheid

Ramses II huwt, in het kader van het verdrag met de Hettieten, een Hettietische prinses, en regeert zo lang dat zijn naam als grote veroveraar en grondlegger van het Rijk de legende is ingegaan. Hij is de bouwer van gigantische grote monumenten, o.m. de rotstempel te Aboe Simbel in Nubië.

Onder zijn opvolgers van de twintigste dynastie kwam, onder druk van de zeevolken, een einde aan het Aziatische imperium van de Egyptenaren. Het verval zet zich in. Sociale problemen ontstaan (o.m. stakingen, wellicht de eerste in de geschiedenis), er heerst corruptie, benden buitenlanders trekken plunderend rond, graven worden geplunderd.
Omstreeks 1075 v.C. eindigt de dynastie van de Ramsessiden en daarmee ook het prestige van Egypte. Het was dan verworden tot een allegaartje van kleine staten, die feitelijk onafhankelijk waren en alleen nog door handelsbetrekkingen enig verband met elkaar hadden. De Lybiërs komen op als koningen. De Assyriërs krijgen Egypte dan in hun macht, later de Babyloniërs, de Perzen en tenslotte de Macedoniërs (met Alexander de Grote).

Herfst van het jaar 1170 v.Chr.: de eerste staking in de wereldgeschiedenis, waar we iets van afweten.

By andre in ALGEMENE GESCHIEDENIS,De Oudheid  .::. (Add your comment)

Ramses III en de “zeevolken”

Rond 1200 v.C. treedt in het oostelijke bekken van de Middellandse Zee een periode in van onrust en beweging. Het rijk der Hettieten stort in elkaar, Egypte kan zich nauwelijks staande houden en verliest elke greep op het gebied buiten de eigen grenzen. De Mykeense beschaving in het huidige Griekenland (waarover later meer)wordt verwoest door nieuwe invallers uit het Noorden (de Doriërs genaamd). Het machtsvacuüm, dat Hettieten en Egyptenaren in het gebied veroorzaken, wordt opgevuld door min of meer onafhankelijke kleine staten. Van korte tijd daarna dateert de bloei van het koninkrijk Israël.

Egyptische bronnen gewagen van invallen van

Ramses II en de Hettieten

Tot voor een honderdtal jaar waren de Hettieten enkel gekend vanuit de bijbel. Door de wetenschappers in de 19e en 20e eeuw werden ze geleidelijk aan

Veel horen we niet van het land van onze talloze in het zwart werkende kuisvrouwen. Toch is het m.i. niet onbelangrijk te weten wat zich vandaag de dag in Polen afspeelt: het land is het belangrijkste (of liever in aantal inwoners grootste) nieuwe lid van de EU. En wordt (tussen haakjes) door Rome gezien als het land, dat Europa weer zal kerstenen… Dit interview met een Pools journalist is daarom wel interessant. Je kan het ook lezen in de Engelse vertaling.

HET NIEUWE RIJK

Het regime van de goden wordt hersteld en de priesters krijgen meer macht, wellicht als reactie op de schok in het zelfvertrouwen door de inval van de Hyksos. Met Toetmosis III (1502-1448 v.C.) begint de periode van het Egyptisch imperium door expansie en militaire verovering. Palestina en Syrië moeten er aan geloven. Begin ook van de bouw van een vloot.
Gevolgen van die politiek: rijkdom, grotere sociale verschillen, invasie van vreemdelingen (meestal als slaven), organisatie van een beroepsleger, verheerlijking van de spierkracht, lichamelijke oefeningen en sport.

Als gevolg van de strijd om de macht tussen de farao en de priesters van Amon krijgen we de Amarna-revolutie. Farao Echnaton, die verhuisde van Thebe naar Tell-el-Amarna, was niet geïnteresseerd in het imperium, de priesters van Amon juist wel. Echnaton brak openlijk met de cultus van Amon en voerde de religie in van de levenschenkende zonneschijf (Aton). Amenohtep IV of Echnaton huwde zijn zuster Nefertete. Deze revolutie betekende een radicale breuk met de traditie (met het polytheisme en de verering van Osiris). Ook de kunst is revolutionair: idealisering van het vergankelijke ogenblik, in hoge mate on-egyptisch.
Eigenlijk bestonden er twee goden in de Amarna-religie: Aton en Echnaton (de farao als god). Deze Amarna-revolutie is dikwijls geïnterpreteerd als een belangrijke stap naar het monotheïsme, maar verschilt toch nog sterk van het geloof in de ene God, zoals die later door de Hebreeën, Christenen en Moslims is beleden. Het geloof in Aton was bovendien niet ethisch, maar intellectueel.

Ondertussen brokkelde, mede onder de slagen van de Hettieten, het imperium af. De opvolger van Echnaton, Toetanchaton, moest terug naar Thebe, zich verzoenen met Amon (zijn naam veranderen in Toetanchamon) en de revolutie van Amarna ongedaan maken. Alle tekenen en realisaties van de revolutie werden grondig uit de Egyptische geschiedenis gewist. Met Toetanchamon verdwijnt het persoonlijk bewind van de god-koning. De farao blijft het hoofd van een theocratische staat, maar was onderworpen aan de oligarchie van priesters en beambten en in toenemende mate aan een onpersoonlijke wet.

Met een nieuwe dynastie (de naam Ramses duikt op in 1321 v.C.) herovert Egypte zijn macht in Azië (Syrië) op de Hettieten. Ramses II neemt het tegen de Hettieten op.

Twee bekende Fransen, Jacques Attali en Michel Rocard, over de nalatenschap van Mitterrand, nu tien jaar dood. Interessant!