Theodicee
Een theodicee poogt aan te tonen dat het bestaan van een algoede en almachtige God kan samengaan met de onvolmaaktheden van deze wereld. Dikwijls worden deze laatste dan verklaard als straf van God voor de zondigheid van de mens. Dat was zo bv. toen in 1755 Lissabon door een aardbeving werd verwoest. Dat was het nog steeds, in de ogen van sommigen, toen de dag voor Kerstmis 2004 de tsunami in Azië duizenden slachtoffers maakte.
Maar toch zijn de tijden sinds Lissabon veranderd, en botst een dergelijke ‘theodicee’ op steeds grotere weerstand. Tegenover een kennis, gebaseerd op een traditioneel gezag (bv. van de bijbel) komt een ander soort kennen te staan: het wetenschappelijk empirisme, dat berust op de activiteit van het menselijk verstand.
De schrijver van deze inleiding op zijn boek “The Follies of the wise” (de dwaasheden van de wijzen), Frederick Crews, betwist het recht van de mensen op een ‘geloof’ niet, hij wil enkel de puntjes op de i zetten, in verband met het denken over de werkelijkheid zoals die op de mens afkomt. En aantonen dat het wetenschappelijk denken steeds minder en minder plaats laat voor andere dan wetenschappelijke ‘verklaringen’ van de werkelijkheid.
Een niet zo gemakkelijke maar m.i. heel belangrijke bijdrage tot de discussie over het al of niet samengaan van religie en wetenschap.