andrebogaert.be

Een stevig vraagteken wordt hier gezet over de rol die de Kelten zouden hebben gespeeld in de vroege geschiedenis van de Britse eilanden, en over de Keltische beschaving in het algemeen. In mijn algemene geschiedenis heb ik deze beschaving beschreven als ontsproten ergens in Centraal Europa rond de zevende eeuw voor Christus, getuige de vondsten in Hallstatt (Oostenrijk) en La Tène (Zwitserland). Die Kelten zouden dan in de daarop volgende eeuwen onder druk van de Germanen gemigreerd zijn naar de Britse eilanden, en daar massaal afgeslacht door de Angelen en de Saksen. Deze laatsten waren er binnengevallen in de vierde/vijfde eeuw na Christus, wanneer de laatste Romeinse legioenen het eiland hadden verlaten.
Recent genetisch onderzoek suggereert dat de Keltische en latere Anglo-Saksische immigranten slechts een kleine minderheid waren, die wel hun cultuur en taal konden opdringen aan de oorspronkelijke bevolking. Deze laatste zou beduidend meer verwant zijn met de bevolking uit het Baskenland, die na de laatste ijstijd het kanaal overstaken en Ierland en Engeland bevolkten. En van de fameuze ‘genocide’ die de Angelen en Saksen zouden hebben gepleegd op de Kelten is niet veel meer te bespeuren…
Dit zou wel eens een interessante correctie kunnen zijn op de sinds de negentiende eeuw gevestigde versie van de geschiedenis van de Kelten, die nog steeds in bijna alle geschiedenisboeken te vinden is.