andrebogaert.be

Mohammed in Medina

Naarmate de aanhang van Mohammed groeide, verslechterde zijn relatie met de vooraanstaande families van de Qoeraysj-stam. Ze zagen hem als een bedreiging van hun levenswijze. De situatie werd op de duur zo moeilijk dat hij in 622 uit Mekka vertrok naar een oasenederzetting 300 km. naar het noorden, Yatrib, later bekend als Medina. De hijra of uittocht naar Medina zal later als term gebruikt worden voor het verlaten van een heidense of zondige gemeenschap voor een gemeenschap die in overstemming leeft met de morele lessen en voorschriften van de islam.
Vanaf de uittocht naar Medina zal Mohammed naast profeet ook politiek man worden; het stamverband van vroeger werd daar vervangen door een gemeenschap van gelovigen (de umma): de sociale organisatie van het Arabische volk wordt dus voor het eerst in de geschiedenis van Arabië vervangen door een godsdienstige. Die verwevenheid van het geestelijke en het tijdelijke verklaart o.m. het sukses van de Islam in de volgende eeuw.
Mede daardoor kwam Mohammed in konflikt met de joodse gemeenschap in Medina: eerst had hij gehoopt dat de joden vlug bij hem zouden aansluiten; toen dit niet het geval was, heeft hij de joden uitgewezen. De sabbat werd vervangen door de vrijdag; de christelijke klokken en joods hoorns door de oproep tot gebed vanop de minaret; de ramadan verving de vasten; de richting voor het gebed was niet meer Jeruzalem maar Mekka; en de pelgrimstocht naar Mekka (de Ka’ba) om daar de zwarte steen te gaan kussen werd toegestaan (ook al was het een pre-islamitisch heiligdom): dit laatste wijst op de bekommernis van Mohammed om irrationele elementen in ere te houden, inzover ze uitdrukking zijn van een eeuwenoude gewoonte, die massa’s volk naar Mekka bracht. De islam heeft diepe wortels in het karakter van het Arabische volk…