Super Tuesday
Het mediacircus van vorige dinsdag is voorbij. Ook bij ons is er ongemeen veel aandacht voor de aanloop naar de presidentsverkiezingen in de VS. Terecht, zou men kunnen zeggen, want wat daar gebeurt heeft heel wat repercussies voor ons hier. Maar je kan ook zeggen dat er ten onrechte zoveel belang wordt gehecht aan dat proces. Want de verandering, die veel Amerikanen (en wij ook) verwachten, zal niet komen van één topfiguur, zelfs als het voor de eerste keer een vrouw of een zwarte is. Ze moet komen van het volk zelf, en dat is een ander paar mouwen.
De media spelen heel behendig in op een trek, die in veel mensen aanwezig is: het moet veranderen, ja, maar dat zal niet van ons afhangen, wij kunnen daar niets aan doen, wij zijn machteloos. Eigenlijk tegen beter weten in, gaan we er van uit dat anderen (de politici?) het moeten doen. Terwijl die ‘anderen’ er steeds maar minder van bakken en de wereld zo stilaan om zeep lijkt te gaan. Howard Zinn, een helaas nobele onbekende bij ons, historicus uit de VS, heeft daarover behartenswaardige dingen geschreven, die je kan vinden op de site van ‘global society‘, Palabrief nr. 62.