Multicultuur in Groot-Brittannië en Frankrijk
Naar het schijnt is London de stad met de grootste ethische verscheidenheid in zijn bevolking, meer nog dan New York. Dat dit niet enkel een rijkdom kan zijn en wellicht ook is maar ook voor grote problemen zorgt, lijkt nogal evident. De bekende Britse arts Theodore Dalrymple, zelf een kind van immigranten, noemt er nogal wat op: je vindt zijn artikel hier.
Ik betwijfel of hij de thesis van de aartsbisschop van Canterbury, Rowan Williams (die ik al vroeger ter sprake bracht) wel juist interpreteert: hij schijnt te suggereren dat volgens de aartsbisschop het moet kunnen dat bv. bij een eremoord de dader kan genieten van verzachtende omstandigheden, omdat in zijn cultuur zo’n moord in bepaalde omstandigheden toelaatbaar zou zijn. Dat heeft de aartsbisschop zeker niet bedoeld.
Maar afgezien daarvan vind ik zijn beschouwingen over het verschil van aanpak tussen Frankrijk en Groot-Brittannië wel interessant, ook voor ons hier. De discussie over nationalisme, over integratie en over multiculturalisme woedt hier ook, met fanatieke en minder fanatieke voor- en tegenstanders. En we kunnen wel wat leren van de Fransen en de Engelsen…