De rol van het christendom
Een tijd geleden verwees ik naar een standpunt van de aartsbisschop van Canterbury, Rowan Williams, over de mogelijke rol van de sharia in het openbaar leven van de vele moslims in Groot-Brittannië. De aartsbisschop pleit voor een openheid naar hen toe: het moet kunnen dat een geloofsgemeenschap in een seculiere staat bepaalde gebruiken, wetten en riten uit zijn cultuur meeneemt naar dat land en die daar beleeft. De grens is natuurlijk de fundamentele wetten van dat gastland, o.m. de mensenrechten, die onverkort moeten worden nageleefd.
Wat later heb ik een artikel aangehaald van Theodore Dalrymple, die o.m. de vergelijking maakt tussen Frankrijk en Groot-Brittannië in hun omgaan met de vele moslims op hun grondgebied. Volgens Dalrymple heeft Frankrijk altijd sinds de Franse revolutie meer nadruk gelegd op de idee van de seculiere staat, waar die moslims integraal deel van uitmaken, en seculiere waarden vooropgezet, die iedereen die Frans staatsburger wil zijn moet respecteren en zo goed mogelijk naleven. Groot-Brittannië is in dat opzicht volgens Dalrymple erg tekort geschoten.
De discussie gaat verder. Zie het standpunt van een bisschop van de Anglikaanse kerk, Michael Nazir-Ali, Pakistaan van afkomst en nu bisschop van Rochester. Hij legt de nadruk op de judeo-christelijke oorsprong van de Engelse natie, en betoogt dat zijn (geadopteerd) land die oorsprong heeft verraden vooral sinds de jaren zestig van vorige eeuw. Die visie op de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk is wel heel verrassend en laat goed zien welke gedachtenkronkels de convervatieven daar maken. Ik heb altijd gedacht dat de inbreng van volkeren, die pas later tot het christendom zijn bekeerd (vanuit Ierland nog wel), beslissend is geweest voor de vorming van de Engelse natie: de Kelten, de Romeinen, de Saksen, Angelen en Goten, de Denen, en tenslotte de Normandiërs. En dat de Engelsen heel hun geschiedenis door veel van de zogenaamd christelijke deugden met veel plezier aan hun laars hebben gelapt, als het er op aankwam hun belangen te verdedigen. Daarin verschillen ze trouwens niet veel van de andere volkeren, die de geschiedenis van het Westen hebben gedomineerd. Uiteraard heeft de bisschop het o.m. over abortus, maar zwijgt hij zedig over het feit dat, om maar één voorbeeld te noemen, de Britten nu nog altijd in Irak aan het vechten zijn…
Ik geloof niet dat Nazir-Ali op het goede spoor zit in de discussie over de integratie van de moslims in het Britse rijk. Maar je moet weten wat je tegenstanders te vertellen hebben, om hen te kunnen van antwoord dienen.