Oorlog in Afghanistan
Onze minister van oorlog, Decrem, wou de beste leerling zijn van de klas, en heeft er niet beter op gevonden dan een honderdtal van “onze jongens” te sturen naar de streek rond Kandahar, om er met vier F-16’s bij te dragen tot de strijd tegen de Taliban. Sinds hun vertrek en hun eerste opdrachten daar is in de media niet veel meer over te horen over hun wedervaren. Decrem zelf wordt regelmatig opgevoerd als de eigenzinnige en zelfopgefokte minister, die exact dezelfde fouten maakt als die welke hij zijn voorganger verweet, een figuur die men liever op missie ziet in alle streken van de wereld dan in Brussel.
Maar ondertussen zijn wij wel dank zij hem meer dan ooit betrokken in een oorlog, die volgens de Amerikaanse journalist Nir Rosen een verloren oorlog is. Enkel praten met de Taliban biedt volgens hem een oplossing.
Herhaaldelijk beweert Nir Rosen dat de Taliban nationalisten zijn, enkel geïnteresseerd in hun vaderland Afghanistan, en niet de internationale terroristen type Al Qaeda. De huidige Talibanleiders zouden bovendien gematigder dan hun voorgangers, die jaren aan de macht waren. Dat valt natuurlijk nog af te wachten. De grenzen tussen gewoon moordzuchtig banditisme en heilige oorlog zijn blijkbaar heel dun.
Wie op een boeiende manier verder kennis wil maken met Afghanistan kan ik het boek aanraden van Khaled Hosseini: “De Vliegeraar”. Het is fictie, akkoord, maar tegen een historische achtergrond, die niet veel hoop biedt voor dat verscheurde land, dat Afghanistan (geworden) is.
Kijk ook even naar dit bericht van IPS. Het lijkt wel of het ministerie van Defensie in de VS Nir Rosen heeft ingehuurd.
Verder ook nog een artikel van de journalist Anand Gopal over die mogelijke nieuwe strategie, waar de Amerikanen over “piekeren” (mull, in het Engels)
Lees ook nog Tariq Ali over de situatie in Afghanistan en het voornemen van Obama om meer troepen te zenden naar dat godvergeten land.