CO2: hoe eenvoudig het kan zijn
De opwarming van de aarde en de verzuring van de bodem zijn wel de grootste problemen waar we voor staan in deze eenentwintigste eeuw. En de grote boosdoener blijkt het CO2 te zijn, een koolzuur dat ontstaat bij de verbranding van fossiele brandstoffen. Dat koolzuur zorgt voor een verzuring, die samen met de opwarming binnen enkele tientallen jaren de wereld in grote problemen kan brengen. Daarom moet die uitstoot van CO2 worden beperkt en CO2 uit de atmosfeer worden verwijderd.
Tot nog toe heb ik altijd horen zeggen dat dit moet door besparing van energie (zoals de Low Impact Man Steven Vromman ons dezer dagen voordoet): dus minder brandstof verbruiken, door minder te stoken, minder met de auto te rijden enz enz.
Maar wie schetst mijn verbazing als ik nu het artikel lees van professor Olaf Schuilink: blijkbaar is een mogelijke oplossing niet zo ingewikkeld, duur en afhankelijk van een grote massa mensen, die met of tegen hun zin moeten worden overhaald om te ‘sparen’. Niet dat dit sparen, dit versoberen op zich geen waarde zou hebben, integendeel, maar dan wel vanuit andere motieven: solidariteit, menselijkheid, gezondheid enz.