Tijdsbesef
Vandaag, de laatste dag van het jaar 2008, past het even na te denken over wat ik het mysterie van de tijd zou noemen. Niet de tijd, die we nauwkeurig hebben leren meten, maar de tijdklok, die tikt in elk levend wezen. Is het inderdaad werkelijk zo dat we de strijd met die tijd voortdurend verliezen, zoals de twee schrijvers van een boek over de tijd, nl. Russell G. Foster en Leon Kreitzman beweren? Dat maw niet wij de tijd controleren, maar de tijd ons?
We hebben inderdaad een leven opgebouwd waarin niet ons innerlijk tijdsbesef lijkt te bepalen wanneer we iets doen, maar de klok van ons moderne leven. Jaren geleden vertelde me een vriendin, die haar zuster in New York ging bezoeken, dat daar de supermarkten 24 uur op 24 uur open zijn, en dat je daar om vier ’s nachts kunt gaan winkelen en moet aanschuiven voor de kassa, omdat zo veel meer mensen blijkbaar in hun dagelijkse leven geen rekening meer houden met dag of nacht… En de meeste van ons hebben al wel eens ervaren wat het effect is van een lange vlucht: de jetlag, die er meestal op volgt. Maar schijnbaar beschikken we over allerlei middelen om mogelijk te maken dat we dat natuurlijke, innerlijke tijdsbesef over het hoofd zien en bestrijden.
Maar, zeggen de auteurs van het boek, de innerlijke klok blijft niettemin heel belangrijk in het leven van de mens. Wat de wetenschappers daarover te zeggen hebben, kan je lezen in dit artikel, geschreven naar aanleiding van dat boek. Het is geen gemakkelijke lectuur, maar ja: het nieuwe jaar is op komst, en meteen ook de noodzaak om wat dieper op heel wat dingen in te gaan.
Ik wens al mijn lezers toe dat dit nieuwe jaar daartoe de gelegenheid geeft!