andrebogaert.be

Terug van een achtdaagse cruise op de Nijl, door het land van één van de oudste beschavingen. Indrukwekkend, maar soms een beetje teveel van het goede, vooral van het toeristische gedoe rond de tempels en graven. Maar ja, de tijd van de pioniers is voorbij en de vloek van de farao’s is bedwongen. Zo kunnen gewone stervelingen als jij en ik ook het resultaat van die beschaving, die drieduizend lange jaren stand hield, gaan bewonderen. Terug komen en weer geconfronteerd worden met de ups en downs van de nationale en vooral de internationale politiek valt wel niet mee, moet ik zeggen.
Intussen wou ik toch even kwijt dat er in Egypte weinig te merken viel van het voorbije drama in Gaza, tenminste niet voor de Westerse toeristen. Ik denk wel dat de gewone Egyptenaren het gebaar van Erdogan in Davos zullen geapprecieerd hebben. Maar omdat Egypte voor een groot deel van zijn buitenlandse deviezen afhangt van het toerisme, wordt de toerist langs alle kanten geknuffeld en van zijn euro’s verlost. Merkwaardig ook: er is overal sprake van euro’s, de dollar is van de kaart verdwenen en de Amerikaanse toerist blijkbaar evenzeer, toch in Opper-Egypte (van Luxor tot Aswan).

Vandaag zondag: de Israëli’s hebben eenzijdig een wapenstilstand afgekondigd (en natuurlijk hun overwinning in deze vuile oorlog bejubeld). Hamas aanvaardt deze eenzijdige beslissing niet, en blijft raketten schieten richting Israël, maar zou blijkens de laatste berichten ook eenzijdig een bestand van acht dagen instellen. Een merkwaardig (voorlopig?) einde van drie weken oorlog (of moeten we ‘slachting’ zeggen?).
Prof. Mearsheimer, één van de auteurs van een artikel en later een boek over de Joodse lobby in de V.S., geeft een analyse, die een goede illustratie is van de betekenis van deze ‘oorlog’. Misschien vindt Obama wel de tijd om dat even te lezen…

Toen Darwin zijn evolutietheorie uitwerkte, met de natuurlijke selectie en de overleving van de meest aangepaste, had hij er nog geen idee van hoe die geleidelijke verandering van soorten in zijn werk ging. Dat is pas duidelijk geworden in de laatste vijftig, zestig jaar. Darwin zelf geloofde op het laatst van zijn leven dat Lamarck, die sprak over overerving van verworven eigenschappen als oplossing voor die verandering, wel eens de oplossing had. Achteraf bleek hij zich daarin te hebben vergist. Dus weg Lamarck, leve Mendel!
De laatste jaren echter is Lamarck weer op het toneel verschenen. Blijkbaar zit de zaak toch wat ingewikkelder in elkaar. En zit de evolutie niet alleen in onze genen, maar ook in zogenaamde epigenetische veranderingen. Lees dit artikel en je kan er wat meer over meespreken…

Niemand zal er wel aan twijfelen dat in ons menselijk lichaam de hersenen het belangrijkste onderdeel zijn voor bewustzijn en ervaring. Maar of dat bewustzijn en die ervaring te herleiden is tot een (chemische bepaalde) activiteit van onze hersenen, dat is een kapitale vraag. Er wordt de laatste tijd veel over nagedacht en geschreven (Dennett heeft er een heel boek aan gewijd) maar ver staan we blijkbaar nog niet. Dus ook de auteur van het hier besproken boek, Ray Tallis, heeft niet het definitieve antwoord in petto.
Maar zoals het hoort in de wetenschap, brengt elk nieuw inzicht ons een stapje verder!

Het eeuwenoud debat tussen wetenschap en religie gaat onverminderd verder. Soms heb ik de indruk dat we hier te doen hebben met totaal gescheiden werelden zijn: enerzijds de wetenschappers, die slechts aanvaarden als ‘waarheid’ datgene wat hun wetenschappelijke kijk op de werkelijkheid hen diets maakt; anderszijds de gelovigen, die slechts als ‘waar’ aanvaarden dat wat de bijbel of de koran of welk ander religieuze leer hen als ultieme werkelijkheid voorstellen. En inderdaad: er zijn wetenschappers, die niet verder kijken dan hun wetenschappelijke neus lang is, en er zijn helaas meer dan genoeg ‘gelovigen’, die zweren bij de bijbel of de koran, en zich in alle bochten wringen om hun bijbels geloof te verzoenen met de vele vanzelfsprekendheden in onze huidige wetenschappelijke wereld.
Maar zoals in de politiek al genoeg is bewezen dat je die niet mag overlaten aan de extremen, omdat het dan zonder meer de verkeerde kant opgaat (als Irak niet kan overtuigen, dan toch Gaza), zo moet de discussie tussen wetenschap en geloof het midden houden, ver van de fundamentalisten van welke kant ook, anders ontspoort ze eveneens. Dat lijkt me zowat de boodschap van deze celbioloog Frederick Grinnell.

Nee, het is niet uit sadisme maar uit eerlijke bezorgdheid om het lot van de wereld, dat helaas in de handen ligt (of lag???) van een bende schaamteloze profiteurs, dat ik jullie verwijs naar het artikel van Ann Jones, een hulpverlener die van 2002 tot 2006 in Afghanistan verbleef.
Lang geleden was ik nog betrokken bij initiatieven van de Verenigde Naties en de Europese Unie in verband met verkiezingen in Midden-Amerika. Dergelijk werk leek me toen en nu nog heel zinvol, omdat het meer dan nodig was, en omdat ik het gevoel had dat de meeste mensen, die er bij betrokken waren, hun werk ernstig en met veel verantwoordelijkheidszin uitoefenden. Dus op zich heb ik er absoluut niets tegen.
Iets anders is het wanneer blijkt dat dergelijk werk – opbouw na oorlog of natuurramp – in de handen komt van privé-firma’s die er groot geld uit slaan. Als we Ann Jones moeten geloven, is dat voor de Amerikaanse hulp, het fameuze USAID, volop het geval. En is het een echte schande, de zoveelste van het tijdperk Bush. Nog een erfenis, waar Obama zijn tanden kan op stuk bijten…

In het zog van vorig artikel kan je ook lezen wat Tom Engelhardt te zeggen heeft over de mogelijkheden en onmogelijkheden van de Amerikaanse politiek t.o.v Afghanistan en Pakistan. Het voorspelt allemaal niet veel goeds. Yes, we can, zei Obama en met hem zijn miljoenen aanhangers. Ze moeten het echter nog tonen dat het kan. En dat zal heel wat moeilijker zijn.

Goede lectuur om de week te beginnen!

Er is een kans dat de oorlog in Gaza al voorbij is wanneer Obama in het Witte Huis zijn intrek neemt. Maar zelfs dan nog kan Obama Bush wel dankbaar zijn voor zijn laatste vergiftigde geschenk: een rampzalige oorlog die de VS en Israël nog een pak meer vijanden zal bezorgen. En als de enige uitleg van Bush op de gebeurtenissen sinds 9/11 was, dat die moslims “onze waarden haten”, dan blijkt eens te meer dat hij er niets van heeft begrepen. Zoals trouwens de meeste Amerikanen.
Sinds zestig jaar is de buitenlandse politiek van de VS meer en meer in de handen gekomen van enkele figuren met hoge privé-belangen en is de grote meerderheid van de Amerikaanse burgers niet alleen niet op de hoogte maar ook totaal niet geïnteresseerd in de buitenlandse politiek van hun eigen land. Dat is de grote uitdaging die Obama op dat punt te wachten staat. Lees maar wat Lawrence Davidson, prof van geschiedenis aan een universiteit van de VS daarover te zeggen heeft.

Het is dan toch zover: sinds gisterenavond zijn de Israëli’s met grondtroepen Gaza binnen getrokken. En we horen het steeds weer: de schuld ligt bij Hamas (al heeft de Israëlische propaganda een beetje pech: het was de aartsleugenaar Bush die dat de wereld luid kond maakte).
Als je wil weten wat er daar in Gaza aan de hand is, lees dan de blog van Dries van Agt, hierboven. Lees ook de artikelen van Anja Meulenbelt, die het heeft over die propaganda van Israël en de leugens die maar al te bereidwillig door onze pers (de Amerikaanse én Europese) worden overgenomen. Anja Meulenbelt heeft alleen ongelijk wanneer ze stelt dat Israël de handen wil proper houden door enkel vanuit de lucht mensen te doden. Ze gaan nu inderdaad een heel eind verder. Het kan voor de mensen in Gaza, voor de Palestijnen en voor iedereen die gerechtigheid nastreeft in deze gewelddadige wereld, een troost zijn (een magere, ik geef het toe) dat Israël uiteindelijk aan het kortste eind zal trekken.
Avaaz is ondertussen bijna aan zijn beoogde 250.000 handtekeningen, om te eisen dat het bloedvergieten wordt gestopt. Misschien hebben ze jouw handtekening nog niet…!

Mag ik jullie bij wijze van nieuwjaarsgroet de lectuur aanbevelen van een stuk van Ludo Abicht over de situatie in Palestina? Deze analyse gaat in tegen het banale nieuws dat ons desbetreffende dagelijks wordt voorgeschoteld, nl. dat de schuld uitsluitend bij Hamas ligt en dat die dus maar moeten boeten. Het probleem van Israël en Palestina is iets ingewikkelder dan dat.