andrebogaert.be

Als Jared Diamond in zijn magistraal boek “Zwaarden, Paarden en Ziektekiemen” (Spectrum, 2000) beweert dat de overgang van het jagersbestaan naar landbouw schadelijk is geweest voor het menselijk ras, dan was hij zeker niet de eerste. Paul Shepard, professor voor natuurfilosofie en menselijke ecologie, wijst in zijn boek “The Tender Carnivore and the Sacred Game” voor het eerst op de catastrofale ecologische, sociale en psychologische gevolgen van de domesticatie van planten en dieren. Een idee dat tegen de gangbare mening ingaat en ons kan schokken, maar toch de moeite waard is om bij stil te staan.
In haar artikel met de suggestieve titel: Is landbouw de oorzaak van alle kwaad? gaat Sanjida O’Connell na hoe de historici en anthropologen op dat idee zijn gekomen.

Een interessante episode uit de tweede wereldoorlog, in de marge van de Conferentie van Teheran in 1943. Terwijl Roosevelt, Stalin en Churchill vergaderden in Iran, ontwierp een Amerikaanse generaal, Patrick Hurley, een plan om van Iran een democratie naar Amerikaans model te maken. Hoe die te werk ging en waarom het uiteindelijk mislukte, lees je in het artikel van Abbas Milani, ooit nog professor aan de nationale universiteit van Iran.
Als je de professor moet geloven, was in die tijd Groot-Brittannië de (verfoeilijke) voorloper van het imperialisme en de VS onder Roosevelt voorbeeld van een onbaatzuchtige staat, die het alleen maar goed voorhad met landen als Iran. Was het maar waar (geweest)!

Misschien is het niet zo goed geweten, maar de EU is de voornaamste economische partner van Israël. Daarom is de discussie over de houding van de EU tegenover Israël niet zomaar vrijblijvend: kan Europa zomaar verder gaan met het versterken van die relatie, nu Israël door de oorlog in Gaza nogmaals heeft getoond zich van mensenrechten en internationale afspraken niets aan te trekken. De discussie is volop bezig, en is niet simpel. Dat blijkt uit het artikel van Isabelle Avran in “Le monde diplomatique”.

Dat uitgerekend de Amerikaanse president Obama in zijn eerste politieke speech op Europese bodem heeft gepleit voor een kernwapenvrije wereld, kan niet genoeg worden benadrukt. Daarom haal ik hier graag de mening aan van Prof. Dr. Tom Sauer, die onze ‘kwaliteitskrant’ ervan beschuldigt daar niet de nodige aandacht aan te hebben gegeven, zelfs onjuist te hebben bericht.

Een prangende vraag, nu de kans bestaat dat Ahmadinejad zichzelf opvolgt als leider van Iran. De Engelse online-editie van “Der Spiegel” bevat een artikel dat je koude rillingen kan bezorgen.
Het schetst de geestelijke achtergrond van Ahmadinejad en zijn tegenstrever in Israël, Netanyahu. Hoe verschillend ze zijn in alle andere opzichten, inzake mystieke en radicale visie op hun missie zijn ze gelijken, helaas.

Ook de strijd tussen darwinisten en creationisten blijft actueel. Zozeer zelfs dat de discussie tussen biologen erdoor ten dele wordt vervormd en zelfs onmogelijk gemaakt. Want men is voor Darwin of ertegen. En blijkens dit artikel is dat een foute stelling. Want Darwin heeft inderdaad de verdienste de idee van evolutie te hebben ingeluid en verdedigd, maar kon niet alles verklaren wat naderhand door de verdere vondsten en onderzoeken duidelijk is geworden. O.m. dat nog andere elementen buiten de natuurlijke selectie meespelen in de ontwikkeling van de evolutie van het leven. Mij is echter niet duidelijk hoe mensen als Dennett en Dawkins het darwinisme zouden hebben versmald tot de verklaringen van Darwin zelf.

De discussie, die tijdens de Verlichting in de 18e eeuw begon, gaat onverminderd verder. Hier vind je het standpunt van iemand die de kant kiest van het geloof en van daaruit kritiek uitoefent op hen, die de laatste tijd met groeiend succes in hun publicaties de godsdienst hebben bestreden.

Hoe dikwijls moet het nog gezegd worden: we zijn bezig met de vernietiging van de biodiversiteit zowel op land als op zee. Monbiot klaagt de lafheid aan van de leidende politici, die niet in staat lijken een bepaalde soort vissers te stoppen in hun pogingen om de laatste tonijnen te vangen en de laatste dolfijnen te doden. Waarom horen we daar niet meer van in de aanloop naar de Europese en nationale verkiezingen?