De mens Beethoven
Kort na Wereldoorlog II kocht mijn vader met zijn eerste platenspeler twee muziekstukken: het slavenkoor uit Nabucco van Verdi, en de vijfde van Beethoven. Geen wonder dus dat ik die stukken zowat van buiten ken. Later heb ik natuurlijk nog heel wat muziek leren kennen en beluisteren van die fameuze Beethoven: de negen symfonieën, de vijf pianoconcerten, het vioolconcerto (en zijn transcriptie voor piano), om maar de bekendste te noemen. Ik kende de Vlaamse roots van de man, zijn geboorteplaats Bonn en zijn nemesis, de groeiende doofheid.
Maar het heeft geduurd tot vandaag, bij het lezen van het boek van Jan Caeyers, dat ik van mijn zoon-violist als geschenk kreeg, om de mens Beethoven te ontdekken, de sociaal gehandicapte en eerder geestelijk dan fysiek georiënteerde non-conformist Beethoven (zoals Caeyers hem treffend tekent op blz. 369, bij het eerste bezoek van de man aan een Boheems kuuroord, dat vol zat met decadente adel en de nouveaux riches uit heel Europa in het begin van de negentiende eeuw).
Heel wat van de muzikale uitleg van Caeyers kan ik als niet onderlegd moeilijk volgen, maar dat wordt meer dan gecompenseerd door zijn beschrijvingen van het milieu waarin Beethoven in Wenen terechtkwam (te vergelijken met die van Stefan Zweig over het Wenen van een eeuw later) en van de mens Beethoven. Zijn afkomst, zijn omgang met de adellijke dames op wie hij verliefd werd, zijn familiale ruzies, zijn financiële problemen en dies meer.
Een boek dat je ongetwijfeld graag zult lezen!