Een politieke keuze
Sinds ik na een medische ingreep definitief tot de (h)orde van de vergrijsden ben toegetreden, moet het me van het hart: al wie beweert dat de vergrijzing onbetaalbaar gaat worden, kunnen voor mijn part de pot op.
Dat ik met een relatief goede gezondheid de gezegende leeftijd van tachtig heb bereikt, is niet mijn keuze geweest, maar een geschenk uit de hemel. Mijn keuze zou het geweest zijn, als ik er iets voor of tegen zou hebben gedaan; maar het enige waar ik me op kan beroepen is dat ik vele jaren terug gestopt ben met roken; verder ben ik tot nog toe gespaard gebleven van grote ongelukken, en heb nog geen neiging tot zelfmoord of euthanasie moeten onderdrukken.
En de onlangs ondergane ingreep heeft me duidelijk gemaakt dat in ons land de geneeskunde, ook al kost ze veel, er heel wat toe bijdraagt dat heel veel leeftijdsgenoten dezelfde bedenking kunnen maken: we worden met ons allen in betrekkelijk goede gezondheid een heel stuk ouder en dat is goed zo. Wacht tot wie het daarmee niet eens is even oud zal zijn.
Onbetaalbaar, hoor ik je opwerpen. Hoezo? Het is toch een bewust keuze, die politici voortdurend maken? Geld is er blijkbaar genoeg. Wie overweegt om voor nieuwe vliegtuigen, die de F16 moeten vervangen, miljarden euro’s uit te geven? Om maar te zwijgen van de miljoenen, die het leger steekt o.m. in Afghanistan. En waar gaat het vele geld naartoe, dat gespendeerd wordt aan de speeltjes van de superrijken?
Volgens de christelijke vakbond zorgt het investeren in klimaat voor 60.000 extra jobs. Hoeveel jobs een nog grotere investering in gezondheidszorg en in onderwijs gaat opleveren laat ik je zelf raden. Wat aarzel je nog, politicus, om de juiste keuze te maken?
Ik geef toe: het vraagt een beetje moed. Want het gaat in tegen de regels van de huidige machtspolitiek, waar we, of we het nu willen of niet, in gedraaid zitten en die helaas van alle tijden is. Het is bij uitstek revolutionair.
Misschien dat de politicus, die een dergelijke keuze maakt, wel weer bij de hoogste scores van vertrouwen vanwege de burger terecht komt, naast de pompier. Maar dan moeten we ook als burgers nog wel de juiste keuze maken, en dat is een ander probleem.