andrebogaert.be

Straks is het vijf jaar geleden dat de wereld met een schok tot het besef kwam dat het sprookje van de nieuwe wereldorde, na de val van de Berlijnse muur door vooral Amerika gepromoot, voor goed voorbij was. Voortaan zou de wereldpolitiek worden gedomineerd door de oorlog tegen het terrorisme. En inderdaad: zelden hebben we in de geschiedenis in zo korte tijd een terugval gezien in het primitieve stadium van internationale politiek: het eigen gelijk wordt opgevoerd, rangen worden gesloten, bewapening op scherp gesteld, dreigende taal geuit, dodelijke slagen uitgedeeld. Dat het allemaal weinig uithaalt, lijkt niet te deren. De lessen uit Vietnam en uit Irak worden door wat academici van meestal linksen huize getrokken maar gaan voorbij aan de verantwoordelijken voor de huidige wereldpolitiek. We moeten dus niet veel illusies koesteren over de lessen, die ze uit de Libanonoorlog zouden kunnen trekken.

Even terzijde, als verre voorloper van de geschiedenis van de hedendaagse islam, dit lang maar boeiend artikel van een specialist, Martin Walker, over de islam in het huidige Europa. Het is dringend nodig de totaal overtrokken en onjuiste uitlatingen van de neoconservatieven in de VS en hun aanhangers hier in Europa over de invasie en overrompeling van Europa door ‘dé islam’ te doorprikken en te corrigeren. Of willen we met Bush en zijn fameuze oorlog tegen het terrorisme in Europa oproepen wat zijn politiek in het Midden-Oosten en in de hele wereld teweegbrengt: oorlog en geweld, fanatisme en nog meer ‘terrorisme’. Met bruut militair geweld complexe problemen oplossen, je ziet nu nogmaals (na Afghanistan en Irak) in Libanon waar dat toe leidt.

Welke rol speelt de USA in de oorlog in Libanon? Was de Bush-administratie vooraf ingelicht over de plannen van Israël? Is de oorlog in Libanon slechts het voorspel van een geplande aanval op Iran, dat weigert in te gaan op de vraag van de ‘internationale gemeenschap’ (dwz de USA en Israël) om zijn atoomprogramma stop te zetten? En hoe wordt de (voorlopige?) stopzetting van de vijandelijkheden en het resultaat van de oorlog door de Bush-administratie ingeschat? Seymour Hersh zoekt antwoorden op die cruciale vragen.

Even toch een suggestie voor al wie beter wil inzien wat er op dit moment gaande is in het Midden-Oosten: lees en herlees de blog van Bilmon. Met dank aan Willem ! En bekijk ook de site van Juan Cole!

Bush is president bij de genade van God. Hij is door God geroepen om de wereld tot de democratie te bekeren. Als je denkt dat dit niet zijn overtuiging is, maar een beschuldiging van kwaadwillige tegenstanders, dan moet je dit artikel lezen over religieus rechts in de VS. Het is geschreven door een protestantse ‘evangelical’, een naar mijn gevoel vrij onverdachte bron. Religieus rechts in de VS (en elders) is even onchristelijk als de zelfmoordenaars in het Midden-Oosten onislamitisch zijn. Maar het is even misleidend en gevaarlijk. Als je er meer over wilt lezen, dan beveel ik het boek aan van Karen Armstrong: “De Strijd om God. Een geschiedenis van het fundamentalisme”.

Sommigen zullen misschien menen dat met de Sovjet-Unie ook de filosoof Karl Marx van het toneel is verdwenen. Niets is minder waar, althans volgens twee gezaghebbende schrijvers, de Engelse Eric Hobsbawm en de Franse Jacques Attali. Volgens hen heeft Marx exact voorspeld wat nu aan het gebeuren is: de globalisering van de wereld en de problemen van de democratie en vrije markt.

We weten het onderhand wel, dank zij Ayaan Hirsi Ali en Irshad Manji (deze laatste vooral dan bekend in Amerika), dat er geen meer beklagenswaardig wezen bestaat dan ‘de’ vrouw in ‘de’ Islam. Beklagenswaardig, omdat ze op de onderste ladder staat van de samenleving, dank zij de Koran opgevoed wordt als een onderworpen en totaal afhankelijk wezen, en eigenlijk pas dank zij het vrije Westen in staat is tot het verwerven van een eigen identiteit en waarde. De auteur van dit artikel, Laila Lalami, zet een groot vraagteken bij dit beeld. Ze hekelt het gebrek aan kennis van de Islam, van de geschiedenis van de vele islamitische landen en van de positie van de vrouwen in die landen, die beide vrouwelijke auteurs ten toon spreiden. Een reden te meer om ons meer te verdiepen in de geschiedenis en het wezen van de islam in al zijn vormen.

Er is een tijd geweest dat Fukuyama zijn “Einde van de geschiedenis” schreef en gerekend werd tot één van de belangrijkste spreekbuizen van het neoconservatisme in de VS. Die tijd is al lang voorbij: Fukuyama heeft zich in zijn laatste werken duidelijk van de neoconservatieven en de regeringspolitiek van Bush gedistancieerd en de oorlog in Irak die hij eerst leek te steunen afgedaan als een morele en politieke vergissing. Hij heeft behartenswaardige dingen geschreven over de aard van het Amerikaans nationalisme en over democratie. Hopelijk gaat hij in op de kritische kanttekeningen van de auteur van dit artikel , Anatol Lieven, en kan de discussie over de richting waarin de Amerikaanse buitenlandse politiek moet evalueren er in Amerika zelf en hier door gestimuleerd worden.

Tot 9 juli wordt het leven van miljoenen mensen beheerst door één sportevenement, het wereldkampioenschap in Duitsland. Met zijn scherpe blik weet Ignacio Ramonet van Le Monde diplomatique eens te meer dit fenomeen te analyseren en in een bredere context te plaatsen. Lees even zijn voorwoord voor de editie van deze maand en ga daarna maar rustig uitzakken voor de televisie…

Blogs spelen meer en meer een rol in het politieke denken in de VS. Het is dus uitkijken naar de rol die ze zullen spelen in de aanloop naar de presidentsverkiezingen in 2008. En wellicht gaan wij hier in Europa dezelfde weg op, zij het met de achterstand van één verkiezing…

De moorden in Antwerpen hebben de hele stad en natie geschokt. Politici, wetenschappers, psychologen, mediafiguren proberen te achterhalen wat die jongen van 18 heeft bezield om zo maar twee mensen te vermoorden en één zwaar te kwetsen, enkel en alleen omdat het vreemdelingen zijn (het meisje van twee was trouwens een kind van ‘blanken’). En meestal komen ze niet verder dan racisme, veroorzaakt en bevorderd door de vreemdelingenhaat, die het Vlaams belang al jaren heeft gevoed en politiek uitgebuit.
Het lijkt een vrij goedkope en op zijn minst onvolledige uitleg, als je wat meer te weten komt over de jonge moordenaar. Tenzij je aanneemt dat iedere jonge kerel, die in contact komt met ‘racisten’ en geweldspelletjes speelt op zijn computer, een potentiële massamoordenaar is…
In Groot-Brittanië hebben ze vorig jaar (op 7 juli) nog wat ergers beleefd: een aanslag, gepleegd door vier jonge Britten uit Leeds, met tientallen slachtoffers. Uit het officiële rapport dat onlangs verscheen, blijkt dat voor geen enkel motief dat sindsdien is opgevoerd als uitleg voor de aanslagen onweerlegbaar kan worden aangetoond dat het klopt. Betekent dat dat er geen enkel motief voor bestond? Schijnbaar wel ja. Een beetje zoals hier in Antwerpen eigenlijk niemand in staat is zich in te leven in de ziel en het gemoed van de jonge moordenaar. De mens is een vreemd wezen.

Een opiniestuk van de Iraniër Ramin Jahanbegloo, die verleden week in Iran opgepakt werd en in de gevangenis terecht kwam. Blijkbaar is zijn pleidooi voor verdraagzaamheid in Iran niet welkom.