andrebogaert.be

Ik ben wellicht niet de enige die zich regelmatig ergert aan de oppervlakkigheid en het kleutergehalte van onze media, zelfs van onze zogenaamde kwaliteitskranten en – zenders. Maar haalt die ergernis ook maar iets uit? Helaas niet veel. Misschien is het daarom goed ze even te kaderen: Luk Huyse doet dat in zijn bijdrage voor een interessante weblog, die de kwaliteit of het gebrek eraan van onze nieuwsmedia regelmatig onder de loep neemt.

Het fenomeen ‘fundamentalisme’ vind je natuurlijk niet enkel bij de moslims of de christenen, ook bij de Joden is het een belangrijke factor in het sociale en politieke leven van vandaag, in Israël en de VS uiteraard, maar ook in ons land, in Antwerpen.
Waar dat fundamentalisme vandaan komt en hoe het werkt, vind je beschreven in de recensie van een pas verschenen boek. Het bestaat geen twijfel over dat de ontwikkeling van de wereld van morgen voor een groot stuk zal worden bepaald door deze vormen van ‘geloof’, vanuit welke religie ook. Daarom lijkt het me meer dan belangrijk dat we er mee bezig zijn, want ze vormen een ernstige bedreiging voor de emancipatie van het menselijke verstand en de uitdagingen waar we in de toekomst mee zullen te maken krijgen.

Ik had, eerlijk gezegd, nog nooit gehoord van John Burrow, historicus in Oxford, maar het boek dat nu van hem is verschenen, “A History of Histories” is ongetwijfeld de moeite waard. De recensent overloopt zijn boek en de ideeën over geschiedenis die er aan ten grondslag liggen. En als amateur historicus (ik heb nu eenmaal geen diploma geschiedenis) kan ik me er helemaal in terugvinden. Te meer dat hij o.m. verwijst naar E.P. Thompson en zijn “The making of the English Working Class” uit 1963. Ik heb het geluk gehad die Thompson in de jaren tachtig te ontmoeten en te leren kennen als een uiterst vriendelijke man, die hoogst begaan was met vraagstukken van vrede en oorlog.
John Borrow doorloopt in zijn boek de hele geschiedenis van de geschiedenis, van de eerste echte historici (in de moderne zin van het woord), de Grieken Herodotos en Thycidides, tot de annalisten in de twintigste eeuw. Hij is specialist in de geschiedschrijving van de achttiende en negentiende eeuw, zowel Engelse als Franse historici.

In 1942, tijdens de wereldoorlog, schreef Georges Simenon in Frankrijk één van zijn bekendste boeken: “La veuve Couderc”. In datzelfde jaar verscheen het meesterwerk van Camus: “L’étranger”. Camus werd een monument in de wereldliteratuur. Simenon bleef de veelschrijver uit Luik, meer bekend wellicht door de Maigret-reeks in de Franse televisie dan door zijn boeken zelf. Ten onrechte, zegt Paul Theroux in dit artikel over Simenon naar aanleiding van een nieuwe Engelstalige uitgave van “La veuve Couderc”, onder de titel: “The Widow”.
Simenon noemde zich als Belg een ‘man zonder vaderland’. Intrigerend, zou ik zeggen, in het licht van wat de laatste tijd in ons land op politiek vlak gebeurt. Wat me ook intrigeert, is zijn merkwaardige opvatting over seksualiteit, zowel in zijn romans als in zijn eigen leven. Misschien moet ik eens enkele van de ongeveer 400 romans die hij schreef lezen…

In de VS is Simenon blijkbaar herontdekt!

Het Inca-rijk werd gesticht in de vijftiende eeuw en na nauwelijks honderd jaar door de Spanjaarden vernietigd. Die Inca

By andre in Algemeen  .::. (Add your comment)

Een drietal dagen vroege herfstvakantie doorgebracht in Ucimont (nabij Bouillon) bij Marcel en Chris. Wie een paar dagen wil genieten van een mooie, rustige en gastvrije omgeving, kan ik een verblijf in de tot gastenverblijf omgebouwde hoeve aanbevelen! Adres: Marcel en Chris Poppe, route de la belle vue 38, B6833 Ucimont. Tel.: +32.(0)61 467813. Op een boogscheut van het welbekende ‘Tombeau du géant’ (graf van de reus) te Botassart. Doe hun maar mijn groeten!

Vorige week overleed de Amerikaanse filosoof Richard Rorty. Als kennismaking met zijn filosofie, een artikel over democratie en filosofie, waarin hij de rol van het filosofisch denken voor de wording van de democratie sterk relativeert. Ongetwijfeld heeft de filosofie in de achttiende eeuw, de eeuw van de Verlichting, een belangrijke rol gespeeld in het vervangen van de religieus geïnspireerde opvattingen over koningschap en samenleving door de rationele ideeën van de verlichting. Maar een aantal verworvenheden van onze hedendaagse democratie, zoals de gelijkheid van alle mensen en het stemrecht voor vrouwen, steunen niet op filosofische, vaststaande principes maar zijn het resultaat van een historische evolutie.

EVEN OP VAKANTIE IN FRANKRIJK: CASTELNAU DE MONTMIRAL, in de TARN. AANBEVOLEN VOOR AL WIE HOUDT VAN CULTUUR, NATUUR EN LEKKER ETEN! TERUG OP 20 SEPTEMBER

Dit is een tijd van wensen. Aan de bekende en onbekende bezoekers van deze weblog wens ik voor de komende dagen en het komende jaar: geloof, vooral geloof in de mens, dus ook in jezelf, ondanks alles; hoop, als balsem op de wonde van de wanhoop, waaraan zoveel mensen rondom ons en in de grote wereld korter of langer ten prooi vallen; liefde, vooral dan dat wat er het toppunt van is: vriendschap. In de voorbije maanden heb ik ondervonden, dat leven zonder die ‘deugden’ geen enkele zin heeft. En je mag altijd laten horen dat je het daar eens (of oneens?) mee bent…