andrebogaert.be

In Latijns Amerika is er de laatste jaren een belangrijke politieke revolutie bezig. Met de verkiezing van Evo Morales tot president van Bolivië is er een nieuw hoofdstuk aan toegevoegd. Evo Morales, die in Europa aan het toeren is en nog maar pas enkele dagen geleden ons land aandeed, heeft zoals geweten de olie- en gaswinning in zijn land genationaliseerd. Dat valt evident niet in goede aarde bij de multinationals, maar ook Europa – wij hier dus – verbergt zijn kritiek niet. Wat is er mis mee?

Een heel interessant interview over de figuur van de filosoof Baruch Spinoza, en de betekenis die deze heeft gehad voor onze tijd. Een intrigerende figuur, die Joodse filosoof, die zijn hele leven geworsteld heeft met zijn joods zijn en ook in zijn tijd door zijn joodse medemensen niet werd aanvaard.

Een interessant artikel dat de geschiedenis schetst van de uitvinding van het kernwapen, de proliferatie ervan en de (vergeefse) pogingen om die proliferatie tegen te gaan. Alle landen, die in navolging van de VS kernwapens produceerden, wisten dat zo goed te verbergen en zo hard te liegen, dat de inlichtingendiensten telkens weer verrast werden: Rusland als eerste uiteraard, daarna China, Israël, Noord-Korea, Pakistan en India. Met Iran lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Niet erg prettig vooruitzicht.

Sinds de sexuele revolutie en de leegloop van de kerken lijkt Freud en zijn psychanalyse aan een tweede triomftocht te zijn begonnen. Tenminste toch in Parijs, waar de psychiaters elkaar blijkbaar voor de voeten lopen. Naar aanleiding van de viering van de 150-ste verjaardag van Freud’s geboorte, een interessante kijk op de ups en downs van zijn inzichten.

Francis Fukuyama heeft het in dit artikel over het boek dat hij schreef om te antwoorden op de bergen kritiek die hij na zijn eerste, over het einde van de geschiedenis, over zich heeft gekregen. Een buitengewoon interessant en goed geschreven artikel, dat ingaat o.m. op zijn opvatting dat de inzichten van de verlichting universeel zijn. En over de vier uitdagingen waarvoor een optimistische visie op de ontwikkeling van de moderne wereld staat, nl. de Islam, de democratie, het politiek gezag en de technologie.

Deze dag van de arbeid is een uitstekende gelegenheid om een artikel als dit te lezen over de mythen en de realiteit van het neoliberalisme. Als we inderdaad er willen in slagen tegen 2015 de armoede in de wereld te halveren (de milleniumdoelstelling), dan zullen we iets moeten doen met de heersende opvattingen over de zegeningen van het kapitalisme.

Is de wereld inderdaad veranderd die dag, twintig jaar geleden, dat de reactor van Tchernobyl ontplofte? De Witrussische schrijfster Swetlana Alexijewitsch beweert van wel en haalt daarvoor enkele verontrustende gegevens boven. Maar ja, bij ons kan zoiets natuurlijk niet gebeuren. En waar zouden we staan zonder kernenergie, nu de olie alsmaar duurder en wellicht ook schaarser wordt. Dus weg met al die pessimistische geluiden… Je kan het eerste artikel ook in het Engels lezen.

Het verhaal van twee linkse ‘strekkingen’ in de landen van Latijns Amerika. Nogal uitvoerig maar interessant voor al wie de situatie in Latijns Amerika en de ontwikkeling van links daar een beetje volgt. Uiteraard is dit een artikel van iemand, die ooit behoorde tot het establishment (als minister van Buitenlandse Zaken van Mexico) en nu professor is in de VS.

De praktijk van het doden van meisjes in Azië wordt in de hand gewerkt door de vooruitgang van het prenataal onderzoek. Waarom dit in Azië zo frekwent gebeurt, lees je in dit onthutsend artikel van Carla Power.

De deontologie van massamedia en sommige hulporganisaties maakt soms vreemde sprongen. Blijkbaar spelen andere motieven dan het welzijn van de mensen in het Zuiden niet zelden mee in grote campagnes. Het goede (?) doel heiligt dan de middelen. Nog maar eens wordt aangetoond dat de fictie in onze huidige wereld de realiteit dikwijls overtreft…
Met dank aan Mathias!

Het is natuurlijk nooit te laat om in te zien hoe rampzalig de slechte ingevingen van Bush en zijn omgeving zijn geweest voor Amerika en voor de wereld. Fukuyama en Barttlet, twee vooraanstaande ‘intellectuelen‘ uit de VS hebben de moed gehad die politieke keuzes, waar ze in eerste instantie voorstander van waren, in een publicatie met de grond gelijk te maken. Hopelijk niet te laat, inderdaad.

Een interessante kijk op de Franse politiek vanuit Engeland. Wie wordt volgend jaar president van dit ‘onmogelijk’ land? Nicolas Sarkozy, Dominique de Villepin, of – naar het voorbeeld van Duitsland – Ségolène Royal, de opkomende ster?