Zopas vernam ik dat Doris Lessing de nobelprijs Literatuur kreeg. Als ik mag voortgaan op het éne boek van haar, dat ik indertijd las (‘Onder mijn huid’ = Under my skin, zie juli 2007), dan vind ik dat helemaal terecht! Tijd om eens haar andere werken te bekijken.
Je hebt boeken, romans die je confronteren met een wijze van leven, die je ‘postmodern’ zou kunnen noemen. Ik denk aan de romans van Iris Murdoch en van de recente Nobelprijswinnares Doris Lessing. Postmodern, niet zozeer omwille van hun stijl, maar omwille van de levensopvattingen en psychologie van hun personages.
Toen ik onlangs de trilogie van Stieg Larsson las, had ik een beetje dezelfde indruk, ook al gaat het hier om een genre dat misschien in een andere literair vakje thuis hoort.
En omdat ik onlangs nog een paar dagen in Stockholm verbleef, de stad waar het verhaal zich grotendeels afspeelt, was ik meer dan gewoon geïnteresseerd in wat Christopher Hitchens daarover te vertellen heeft. En dat bevestigt mijn vermoeden, nl. dat Stieg Larsson volop in deze tijd heeft geleefd (hij stierf in 2004) en dat zijn werk meer met de werkelijkheid te maken heeft dan het genre zou doen vermoeden.